Elektriciteit uit fossiele brandstoffen
Definitie
Elektriciteit uit fossiele brandstoffen verwijst naar elektriciteit die wordt opgewekt door het verbranden van fossiele brandstoffen zoals steenkool, aardolie of aardgas, waarbij warmte wordt gegenereerd die wordt omgezet in elektriciteit door middel van een stoomturbine en een generator.
Omschrijving
Elektriciteit uit fossiele brandstoffen is een traditionele manier van energieopwekking die wereldwijd veel wordt toegepast. Het proces begint met het verbranden van de fossiele brandstoffen, waardoor warmte vrijkomt. Deze warmte wordt vervolgens gebruikt om water te verwarmen en stoom te produceren. De stoom drijft een turbine aan die verbonden is met een elektriciteitsgenerator, waarbij mechanische energie wordt omgezet in elektriciteit.Dit type energieopwekking heeft echter aanzienlijke nadelen, waaronder luchtvervuiling door de uitstoot van broeikasgassen zoals CO2 en luchtverontreinigende stoffen. Daarnaast zijn fossiele brandstoffen een eindige hulpbron, wat de duurzaamheid op lange termijn in twijfel trekt.